داشتم دادگاه خائنين جديد را از تلويزيون ميديم كه به ياد سخن دوستي افتادم كه ميگفت با وجوديكه ايران كشوري چند هزار ساله ميباشد اما كسي كه وارد آن ميشود آثار زيادي از اين همه قدمت نميابد . و شايد اگر اين چند ستون سنگي باقي مانده از تخت جمشيد نبود كسي اين سخن را باور نيز نميكرد . با خود انديشيدم كه به راستي چرا چنين است ؟
آنچه از اين دادگاه ! و دادگاههاي مشابه گذشته ميتوان دريافت تنها اين واقعيت است كه در طي سي سال گذشته چيزي جز خيانت در اين مملكت رخ نداده و همه دست اندر كاران گذشته نظام خائن و جيره خوار بيگانه بوده اند . ( آيا مردم حق خواهند داشت كه مطالباتشان ديگر تنها پس گرفتن رايشان نباشد؟ ) . رژيم قبلي نيز كه خائن بود . به سراغ قفسه كتابهايم رفتم و كتاب كوچكي از تاريخ ايران را برداشتم و حدود دويست سال به عقب ورق زدم تقريبا جز نام خائن و ماجراي خيانت و نفي گذشتگان چيزي نيافتم . تو گويي اين سرزمين تنها زادگاه خائنين بوده است و بس ( گرچه متاسفانه بيشترين خيانت ها را هم در تاريخ خود اين مردم به خودشان كرده اند و همواره در اين مملكت گروهي اندك توانسته اند كه گروهي از همين مردم را براي سركوب و كشتن گروهي ديگر اجير كرده و گرو ه باقي مانده نيز اغلب حداكثر آگاه خاموش بوده اند ) . سپس كتاب كوچكي نيز از تاريخ دويست ساله كشوري ديگر را ورق زدم . هيچ نامي در تاريخ دويست ساله تاسيس كشورشان بدون احترام برده نشده بود . و در مواردي كه برخي وقايع و چهره ها نيز مورد نقد قرار گرفته بودند كارهاي بزرگشان نيز ارج نهاده شده و به فراموشي سپرده نشده بود . دلم به شدت گرفت و براي چندمين بار كتاب كوچك قلعه حيوانات شاهكار مسلم جورج اورول را خواندم و در حاليكه اشك بر چشمانم جاري بود به خاطر آوردم كه سي سال قبل نيز آن را بارها خوانده بودم اما آن زمان به چه مي انديشيدم و اكنون به چه ؟!
چرا سرنوشت ما چنين شوم رقم خورده است ؟ نميدانم . اما به اميد روزي كه ماجراي كتاب قلعه حيوانات ديگر براي هيچ ملتي قابل درك نباشد و امكان وقوع حوادث آن تنها در حد امكان وقوع بيماري خطرناكي چون آبله گردد . كه اين روزها تنها در كتابهاي پزشكي و به عنوان مثالي از مصيبت هاي گذشتگان از آن ياد ميشود .
دوستاني كه اين كتاب داستاني بسيار زيبا را نخوانده اند حتما آن را تهيه كرده و مطالعه كنند . در ايران در همه كتابفروشي ها وجود دارد . چقدرش سانسور شده نميدانم اما موجود است .
No comments:
Post a Comment